Aanhangers van Intermittent Fasting (IF) gaan prat op de verbeterde insulinegevoeligheid. Mede hierdoor zou je minder makkelijk vet opslaan en de energieopslag in je lichaam efficiënter plaatsvinden. Voldoende reden om is lekker te gaan vasten, lijkt mij!
Wacht… of toch niet?
Wat is Intermittent Fasting?
Feitelijk komt het er in de praktijk op neer dat het ontbijt wordt overgeslagen. Of beter gezegd: Uitgesteld. De eerste maaltijd van de dag wordt immers niet voor niets in het Engels “breakfast” genoemd. Het is de onderbreking van de nachtelijke vastenperiode. De eerste maaltijd van de dag uitstellen hoeft overigens geen probleem te zijn. Lees ook maar eens mijn blog over het ontbijt.
Insulinegevoeligheid
Insuline is een hormoon dat door onze alvleesklier wordt aangemaakt en is als het ware een transporteur van glucose. Zodra het lichaam signaleert dat er als gevolg van onze voeding glucose binnenkomt dan zal de insuline de glucose uit onze bloedbaan transporteren naar onze lever en spieren. Dit zorgt voor een voorraad aan energie die altijd meteen voorhanden is in de vorm van glycogeen. Dit is dus belangrijk voor ons energieniveau. Wat we dus willen is dat de energie die wij naar binnen eten en drinken als energievoorraad wordt opgeslagen als glycogeen in onze lever en spieren en liever niet als vet. Bovendien mag er geen glucose in het bloed blijven, want dit is schadelijk. Werkt dit niet zo goed of helemaal niet dan heb je (pre)-diabetes.
Ok, nu hoor ik je denken: Mooi! Meer energie en minder vetopslag! Vasten maar! Nu heb ik altijd geleerd dat als iets te mooi klinkt het vaak niet waar is. Zo hier ook. Gedeeltelijk dan…
Strikvraag
Wat gebeurd er als wij vasten? Denk goed na. Is best een lastige, namelijk…
Juist: Je eet niet. Tsja logisch, toch? Maar dit is wel wat het is. Bijkomend voordeel is dat wij dan vaak vet gaan verliezen. Laat vetverlies nu één van de veroorzakers zijn van een verbeterde insulinegevoeligheid! Er is nooit overtuigend vastgelegd dat het vasten de insulinegevoeligheid heeft verbeterd en niet het afvallen op zich. Er is zelfs onderzoek dat aantoont dat de insulinegevoeligheid mogelijk wat verslechtert door vasten…
De nadelen
Helaas zijn er ook mensen die de neiging hebben om na een vastenperiode te compenseren. Ze hebben honger en gaan vervolgens los! Onderzoek laat zien dat dit gedrag vaker voorkomt bij vrouwen. Sorry dames… Of wat nu als je ’s ochtends nu juist lichamelijk heel actief moet zijn? Juist dan kan een vastenperiode heel nadelig uitpakken. Herken jij je hierin? Waarschijnlijk is IF voor jou dan geen goed idee.
De voordelen
Past IF wel bij jou en leidt dit niet tot compensatiegedrag dan kan dit een prima methode zijn om je calorieën te beperken. Wellicht neemt het ook wat stress weg bij de maaltijden later op de dag. Je hebt immers wat caloriebudget gecreëerd.
Conclusie
Verbeterde insulinegevoeligheid kan je bereiken door af te vallen en te bewegen. Als vasten bijdraagt aan het afvallen en je gaat er ook niet minder door bewegen (ik heb zo’n honger en heb geen energie, dus ik plof lekker op de bank) dan kan dit een prima methode zijn. Maar zoals gezegd: Het kan ook averechts werken.
Zelf pas ik “nutriënt-timing” toe bij mijzelf en indien gewenst ook bij mijn cliënten. Denk dan aan bewust meer calorieën nuttigen op bepaalde momenten en juist (veel) minder op andere momenten. Ook het uitstellen van het eten van koolhydraten naar de 2e helft van de dag kan hier onderdeel van zijn. Dit moet je echter zien als het “finetunen” van je dieet. Niet als dieet op zich…
