Arnold was mijn idool, maar ook series als The A-Team en films met gespierde actiehelden verslond ik als warme broodjes. Op mijn 13e was mijn slaapkamertje al een soort provisorische sportschool met klapstoelen, bezemstelen en boeken in ingenieuze constructies. De rode draad was altijd stoerheid, gespierdheid en kracht. Waarschijnlijk zegt dit iets over mij als persoon. Misschien het gemis van een vaderfiguur tijdens een deel van mijn kindertijd. Wie zal het zeggen.
De grootste fout?
Ik moet de titel van deze blog wel een beetje nuanceren. Er zijn namelijk grotere fouten te bedenken: Ruzie maken met je klant bijvoorbeeld. Of ongewenste intimiteiten, verkeerde begeleiding met acute hernia’s tot gevolg etc. Er is genoeg te bedenken. Je kunt enorm veel fout doen. Nee, in deze blog doel ik er op eentje in de categorie “denkfouten”.
Niet iedereen wil zijn als Arnold
De kans is groot dat jíj als kind hele andere idolen en interesses had dan ík. Misschien deed jij allerlei dansjes op je slaapkamer. Of je was songteksten aan het schrijven. Speelde je met barbies of programmeerde je computers. Eén ding is duidelijk, waarschijnlijk hebben wij een heel ander referentiekader. Dus één van de eerste lessen die ik leerde in dit vak is:
Niet iedereen wil zijn als Arnold. Niet iedereen wil hetzelfde als ik.
Iedereen heeft zijn eigen motivering en doelen
De reden dat iemand bij een personal trainer aanklopt zijn legio, om er maar eens een paar te noemen:
- verbeteren van algehele fitheid
- fit oud worden
- gewichtsbeheersing
- met de (klein)kinderen kunnen blijven spelen
- beter worden in een sport
- verbeteren van je mentale gesteldheid
- preventie van allerlei kwalen
- zo gespierd worden als maar mogelijk is
- revalidatie
- etc.
- etc.
Een goede personal trainer heeft geleerd naar zijn of haar cliënten te luisteren. En is vervolgens flexibel genoeg om de aanpak hierop aan te passen. Zo niet zwaait dan met je handje en zeg:
Hasta la vista, baby!
