De 1e sessie van vandaag was een bijzondere. Het was studiedag, dus mijn cliënt had de kinderen mee. Dan is het altijd meteen een gezellige boel. Maar het leidt wel wat af van de training.
Vervolgens mijn eigen training. Het plan was mijn schema te volgen. Ik moest starten met squats en benchpresses. Na 3 sets van ieder, dacht ik: f*ck it. Het gaat zo lekker, ik ga gewoon door. En vervolgens heb ik de rest van de oefeningen in mijn programma links laten liggen.
Na de ochtendsessies nog even een blik op Facebook: een Reel van Arnold Schwarzenegger in de sportschool. Grappig dat er nog mensen zijn die de vorm van zijn uitvoering bekritiseren. Sommigen hadden trouwens wel gelijk….
Vervolgens stapte ik op mijn “Beast”, ja, zo noem ik mijn motor. Met 2.300 cc verdien je zo’n naam. En al genietend van de rit dacht ik bij mijzelf: Was deze ochtend nu optimaal?
Wat is optimaal?
Ik realiseerde mij drie dingen:
– dat deze vraag eigenlijk niet beantwoord kan worden zonder EXACT te omschrijven wat het doel is.
– en als je er in slaagt om dat doel te omschrijven: kan je dan alles altijd optimaal doen?
– zou je je doel wellicht ook kunnen halen, zonder optimalisering?
Het probleem van ‘ons trainers’ is, dat wij de neiging hebben onszelf wat té serieus te nemen. “Wetenschappelijk is niet bewezen dat… Voor maximale spiergroei moet je”… blablabla
Het hoeft gewoon niet altijd allemaal optimaal!
Mijn cliënt heeft vanmorgen een aantal doelen behaald: Zij heeft tóch getraind, de kinderen hebben het naar hun zin gehad en hebben een positieve ervaring met bewegen opgedaan en de belangrijkste: De kinderen zijn zwaar onder de indruk van hoe sterk mamma is…
Ik heb sinds tijden weer eens écht lekker getraind, met oefeningen die ik leuk vind om te doen…
En een hoop mensen hebben weer kostbare tijd verloren op Facebook…
Moraal van het verhaal
Hou op met het streven naar optimaal. Wat dat dan ook moge betekenen. Heb plezier in wat je doet. En blijf dat consistent doen. Jaar in, jaar uit. En doe dat met volle overgave. Arnold is hét voorbeeld dat je héél ver kunt komen met een niet zo optimaal trainingsschema… en alles behalve optimale acteerprestaties.
